Gemeenteraad van 27 en 28 november 2023: Pol Van Den Driessche

Tussenkomsten

Passantenhuis – sportaccommodatie

We keuren dit voorstel enthousiast goed. Dat maakt de afspraak, die bij de aanvang van de zeer ingrijpende, dure en prachtig geslaagde restauratiewerken werd gemaakt, concreet. Vanaf januari volgend jaar kunnen sportverenigingen en individuele sporters buiten de schooltijden in een eigenlijk wat ongewoon pand terecht. Tegen best betaalbare prijzen en pal in het centrum van Brugge.

Een uitstekende zaak.  Deze regeling sluit naadloos aan bij het decreet “Open Scholen” dat nog maar enkele dagen geleden door het Vlaams Parlement bijna unaniem werd goedgekeurd. Scholen die infrastructuursubsidies aanvragen zullen voortaan immers verplicht zijn hun deuren buitenschools te openen voor buurtbewoners en verenigingen. Hopelijk inspireert dit ook die enkele Brugse scholen die nog wat onwennig of onwillig zijn om hun lokalen open stellen buiten de lestijden.

Ik verwijs bij dit punt ook naar nog een ander voorstel dat we opperden en waar positief op werd gereageerd.

Dit oorsprong van dit gebouwencomplex, bekend onder de naam Gebouwen van de Verenigde Godshuizen van OLV-van Nazareth en Magdalena, gaat terug naar de 14de eeuw. Het draagt een verbluffende geschiedenis met zich mee: hospitaal en passantenhuis voor pelgrims, kapel, leprozerie, tuchthuis en gevangenis, godshuis, technisch atheneum en nu vormt het een deel van de nieuwe Sint-Andreasschool.  Het septembernummer van ‘Brugge die Scone’ vertelt dit verhaal nog eens, in het bijzonder ook de bouw- en verbouwgeschiedenis door zeven eeuwen heen.

We herhalen onze vraag om een samenvatting van deze geschiedenis op een heldere en permanente manier te presenteren. Dit kan door het aanbrengen van een plaket of een informatiebord op een zichtbare plaats. Op die manier zullen leerlingen maar ook andere sportievelingen eraan herinnerd worden wat zich in deze ruimte ooit allemaal afspeelde. En dus in welke unieke omgeving zij werken aan hun gezondheid. Waarmee de cirkel van de tijd eigenlijk ook rond is: van ziekenhuis in de middeleeuwen tot sportzaal vandaag. Ik dank u.

Bouwproject Molenstraat Assebroek

Nog maar enkele jaren geleden ging er in Vlaanderen dagelijks 6 hectare open ruimte verloren. Elke dag zes voetbalpleinen dus. Nu is dat, gelukkig, tot 3,5 hectare gedaald.

Traag, te traag, groeide het besef dat we moeten stoppen met Vlaanderen zomaar te blijven volstorten met beton.

De waterrampen van de voorbije jaren en maanden en weken elders in Europa, maar ook dichterbij in Wallonië en recent in de Westhoek maken duidelijk dat we hiermee niet meer kunnen doorgaan. Wat in de vorige eeuw nog vanzelfsprekend leek, is nu niet langer een evidentie. Ook het stadsbestuur kwam tot kennelijk tot die conclusie en getroost zich veel inspanningen met de actie ‘tegelwippen’. Tof en goed, maar onvoldoende.

Want vanavond vraagt u ons om alweer het licht op groen te zetten voor tientallen woningen in een waterrijk gebied, in Ver-Assebroek vlakbij de Meersen. De waterkaarten werden vorige week op ons verzoek aan het dossier toegevoegd. Je hoeft werkelijk geen academisch geschoolde hydroloog te zijn om te snappen dat op die plaats zoveel groene ruimte vervangen door stenen echt niet aangewezen is.

Bovendien is Assebroek al de dichtst bebouwde gemeente van West-Vlaanderen. Iedereen hier en buiten deze raad weet toch dat we door de klimaatveranderingen zeer voorzichtig moeten met groene ruimte en water. Ook dit stadsbestuur weet dat. Maar daar consequent naar handelen, dat doet men niet.

“Ik weet het, ik weet het, mijn verhaal is eentonig.” Toch zal ik dit blijven doen, vooral ook in het belang van onze kinderen en kleinkinderen.

Interpellaties

Interpellatie parkeerbeleid

Het parkeerbeleid van dit stadsbestuur, als er al een beleid is, kan op zijn minst als grillig worden bestempeld. Velen en ook wij vragen zich af er nog wel een visie is of integendeel een aaneenrijging van onsamenhangende maatregelen?

Daarbij verwijzen we onder meer naar recente beslissingen, zoals 

- het volledig parkeervrij maken van het Guido Gezelleplein, zelfs zonder tijdelijke uitzonderingen te voorzien voor minder mobiele personen die een eredienst willen bijwonen;

- het dan weer niét tijdelijk parkeervrij maken van het Walplein, waardoor er geen kunstenaarspleintje "Place du Tertre" tijdens de weekends kan worden georganiseerd hoewel er andere parkeerplaatsen vlakbij zijn;

- het leugenachtig afficheren van "Volzet" voor parkings in de binnenstad, ook al zijn er wel nog plaatsen vrij (en het hele land weet dat intussen na onhandige communicatie);

Kortom: wanneer komt er eindelijk een samenhangende, toekomstgerichte visie en aanpak van het auto- en parkeerbeleid in de binnenstad?

    Daarom stellen wij voor dat we alvast de parkeeraanpak van andere steden grondig gaan bekijken. Neem Kopenhagen maar kijk zeker ook naar Antwerpen. Deze aanpak kan inspirerend werken voor onze kleinere stad met een eeuwenoud stratenpatroon. Dat kronkelende patroon van smalle straten en pleinen ontstond toen er geen fietsers, motorfietsers, auto’s, vrachtwagens, bussen waren en rond reden. Er waren en passeerden toen enkel voetgangers, ruiters, paarden en wat stootkarren. Er bezochten toen jaarlijks ook geen miljoenen mensen onze stad, er was toen nog meer open ruimten, zoals weiden. Laat staan dat er iedere avond vele honderden Bruggelingen op zoek moesten naar een parkeerplaats voor hun stalen ros.

Vandaag oplossingen vinden binnen het spreekwoordelijke zeer dichtbevolkte ‘ei’ met zo veel bewegende mensen en zo veel rondrijdende vervoermiddelen is echt niet simpel.

In Antwerpen nam men, na ruim voorafgaand overleg met alle betrokkenen, de beslissing om in het werkelijk historische en drukste centrum de bovengrondse parkeerplaatsen voor te behouden aan bewoners. Bezoekers en toeristen mogen in een duidelijk afgebakende zone uitsluitend nog parkeren in ondergrondse parkeergarages of moeten hun wagen achterlaten op een randparking. Dat ziet er dan zo uit:(kaartje met zone).

Uiteraard mogen mensen met een handicap, zorgversterkers, leveranciers, aannemers in deze zone wel nog bovengronds hun wagen parkeren en tegen vergoeding kan men bezoekerspassen aanschaffen. In alvast 1 straat, de commerciële Nationalestraat, is ook een shop-en go-systeem van kracht, zodat de slager en traiteur en soortgelijke zaken nog vlot zaken kunnen doen.

Wij horen dat dit systeem, na de voorspelbare kritiek in het begin, nu door heel veel mensen positief wordt geëvalueerd. Bewoners hebben eindelijk meer kans om hun auto in de buurt te kunnen parkeren, de binnenstad raakt verlost van de eindeloos rondrijdende toeristen die mordicus bovengronds een plaatsje zoeken en de binnenstad en alle handelszaken herademen, ook letterlijk.

Is dit stadsbestuur bereid dit te onderzoeken? Of moeten we wachten tot na de verkiezingen?

Krachtlijnen repliek interpellatie over nieuwe moskee

In Brugge zijn er momenteel helemaal geen problemen met de moslimgemeenschap.

Islam is erkende godsdienst.

Beter zo dan verdoken in ‘garagemoskeeën’.

Verkeersoverlast moet door politie worden beheerst, er zijn andere manifestaties in Sint-Andries die voor veel meer verkeersproblemen zorgen…