Niet morrelen aan de Gouden Boomstoet

Op de gemeenteraad van 29 en 30 november 2021 kwam gemeenteraadslid Pol Van Den Driessche tussen over het nieuwe concept van de Gouden Boomstoet:

Enkele weken geleden ontvingen de honderden vrijwillige deelnemers aan de vorige editie van de Gouden Boomstoet, in 2017, de mededeling dat er volgend jaar, in 2022, geen nieuwe uitgave van deze prachtige stoet komt.

Velen onder hen reageerden teleurgesteld, onder wie uw dienaar. Meer dan tweeduizend amateuracteurs en ook enkele volleerde artiesten keken immers nu al reikhalzend uit naar de repetities en vooral de twee rondgangen door de stad. Omdat we zo erg houden van onze stad én omdat we zo graag aan veel andere Vlamingen en tienduizenden buitenlandse toeristen willen vertellen over een stukje van onze rijke geschiedenis dat ook zo treffend wordt verteld in het magistrale boek van Bart Van  Loo.  Niet dus, de volgend edities zijn pas voor 2024 gepland. Is dat niet toevallig een verkiezingsjaar?

Maar niet alleen de enthousiaste deelnemers zijn ontgoocheld. Ook de toeristische sector is hier werkelijk niet blij mee. Na straks twee jaren van rampspoed en tegenslag - met veel minder toeristen en dus minder bezoeken, minder verkoop, minder consumptie, minder overnachtingen, enz – is Brugge echt wel toe aan enkele topevenementen. Evenementen waar mensen naartoe komen, waar mensen dol op zijn. Dat zou met twee zondagen Gouden Boomstoet in de zomer ’22 ongetwijfeld het geval geweest zijn.

Maar niet dus.

In de brief staat dat men bezig is aan een “noodzakelijk vernieuwingsproces” waarvan het “voortraject” nu is afgerond. De vernieuwing, zo staat er, neemt de vorm aan van wat een zgn ‘remake’. Ik citeer: “Een substantieel deel van de stoet wordt vervangen zowel op vlak van vormgeving als vertolking”. Einde citaat.

Vooreerst vragen we ons af waarom een evaluatie, zelfs een grondige, en een bijsturing, als die al nodig zou zijn, jaaaren moeten duren. Hoe komt het dat dit werk niet eerder klaar is?

Tenzij de evaluatoren of – in bedrijfstermen – het directiecomité oordeelt dat dit ‘product’ slecht is, het niet meer doet, niet meer ‘verkoopt’. En dat de ingrediënten, de smaak, de ‘look en feel’ grondig moeten worden aangepast om de ‘consumenten’ weer of meer te behagen.

Maar dàt kan het toch niet zijn? Nog steeds in bedrijfsjargon: de verkoopsafdeling noteerde in 2017 absoluut geen daling van de cijfers en het marketingteam ervaart dat het potentieel van dit product nog lang niet is uitgeput. Hun advies aan het directiecomité kan niet anders zijn dan: doorgaan hiermee en zo weinig mogelijk aan veranderen.

Uiteraard kan er altijd wel wat worden verbeterd. Zelfs topmerken veranderen wel al eens iets aan de verpakking, maar raken nooit echt aan de inhoud.

En precies dat, collega’s, baart ons grote zorgen. Weet u, de meest opgemerkte vorige ingreep betrof de schrapping van het tafereel over de kruistochten. Blijkbaar omdat sommige toeschouwers dit mogelijk niet zouden appreciëren.

Maar wàt een dwaasheid bleek dat te zijn! De kruistochten vonden effectief plaats en vormen een deel van ons verleden. Deze godsdienstoorlogen hadden ook grote en blijvende gevolgen op politiek, economisch en cultureel vlak. Zelfs onze oudste en meest gekende relikwie, die van het Heilig Bloed, belandde via een kruistocht in Brugge.

Uiteraard, beste collega’s, mochten deze kruistochten vandaag plaatsvinden, dan zou iedereen die vanzelfsprekend afkeuren en verwerpen.

Meer zelfs, met de normen en waarden van vandaag kunnen we zowat alle oorlogvoerende keizers en pausen en koningen uit alle vorige eeuwen veroordelen. De meesten onder hen zouden – steeds volgens onze ethische criteria van vandaag - moeten verschijnen voor het Internationaal Strafhof in Den Haag.

Maar deze appreciatie is intellectueel niet correct. Geschiedkundige feiten en personen moet je altijd in hun historische context plaatsen en niet beoordelen met de regels van de 21ste eeuw. Je moet gebeurtenissen wel kritisch duiden, maar je hoeft die niet te schrappen of te verwijderen.

Een en ander is te wijten aan dat losgeslagen Woke-gedoe dat over Westerse landen waait. Een soort van “weg met ons”-beweging die probeert onze eigenheid, onze fierheid, onze tradities te bezwadderen. Dat activisme is bij momenten redelijk gestoord, bijvoorbeeld toen werd opgeroepen om zelfs Jozef De Veuster/pater Damiaan van zijn voetstuk te halen. Te gek en schandalig tegelijk.

In elk geval rekenen wij erop dat de samenstellers van de volgende editie van de Gouden Boomstoet niet gaan morrelen aan de zeventig jaar oude succesformule. En we hopen dat we in 2024 – twee jaar te laat - met velen opnieuw een inderdaad geromantiseerde evocatie van een stukje Vlaams verleden aan de wereld kunnen tonen.