Gemeenteraad van 25 september2023 - Tussenkomsten van Nele Caus

1/ Interpellatie Umicore

Umicore heeft blijkbaar grootse plannen. Ze wensen een nieuwe fabriek op te starten, een recyclagefabriek voor batterijen van elektrische wagens.

Nu is ze op zoek naar de meest geschikte locatie. Naar verluidt kijkt men hiervoor ook richting Vlaanderen, meerbepaald naar onze havens Zeebrugge en Antwerpen.

Maar, het is al op voorhand duidelijk dat dit het allesbehalve makkelijk zal worden om Umicore te overtuigen.

Grote EU-lidstaten als Duitsland en vooral Frankrijk zijn heel kwistig met hun subsidies om dergelijke multinationals te overtuigen een site op hun grondgebied te bouwen.
Zeebrugge moet in dit dossier vooral opboksen tegen de zware concurrentie van Noord-Frankrijk.

Graag hadden we wat toelichting gekregen bij dit dossier:
- Zijn er al contacten geweest tussen het havenbestuur en de directie van Umicore?
- Welke troeven kan de haven van Zeebrugge extra uitspelen?
- Werd er ook op hoger niveau gekeken welke inspanningen en ondersteuning er in dit belangrijke investeringsdossier kunnen gegeven worden? Zo zou de Vlaamse regering al gekeken hebben welke subsidies zij kunnen vrijmaken.

Ook onze haven is in volle transitie en maakt mee de klimaatomslag.  Dit zal niet de eerste keer zijn dat we in zo’n strijd verwikkeld raken, een behoorlijk oneerlijke strijd blijkbaar.

Hoe zal het havenbestuur met deze extra nieuwe uitdaging omgaan om alsnog bedrijven te verleiden om nieuwe vestigingen en sites in onze haven te bouwen?

2/ Tussenkomsten in de gemeenteraad.

a/ Digitale inclusie

Vandaag krijgen wij hier een mooi overzicht gepresenteerd van welke acties op ons Brugs grondgebied worden ondernomen om de digitale inclusie te verhogen.

Dat zijn één voor één acties die we vanuit onze N-VA fractie alleen maar kunnen toejuichen. In deze snel veranderende wereld is het onze taak om ervoor te zorgen dat iedereen mee kan en ten volle participeert in onze samenleving.

De focus ligt gelukkig niet alleen op een zeker digitaal analfabetisme maar ook op het aanmoedigen van een digitale reflex en vaardigheid. Het gaat inderdaad over zoveel meer dan het achterhaalde idee van de digitale kloof alleen ,maar ook over factoren als vaardigheden en motivatie.

Digitale inclusie is ook een thema die onze fractie en mezelf in het bijzonder nauw aan het hart ligt. Vandaar dat we graag even meedenken met jullie.

Vanuit Vlaanderen biedt men een schat aan informatie via de u ongetwijfeld gekende website Mediawijs.

Daar kan men ondermeer een heel handige toolbox terugvinden, de Digitaal Inclusieve Wijk.

Na grondig onderzoek en verschillende proefprojecten in steden als Antwerpen, Kortrijk en Gent heeft men een mooi pakket ontwikkeld waar ook een stad als Brugge mee aan de slag kan gaan.

Graag kort een paar suggesties die ons inziens in Brugge ook kunnen bijdragen tot de digitale inclusie:

Een 1e suggestie: Printtegoed voor jongeren. Er moet al wel eens geprint worden voor een schoolopdracht maar niet alle kinderen blijken een printer thuis te hebben. Via dit printtegoed kan men bijvoorbeeld in de bib terecht. Bijkomend voordeel is dat men de jeugd zo ook laat kennismaken met de bib, dubbel win-win dus.

Een 2e suggestie is om voor kwetsbare werkzoekenden een digitaal pakket ter beschikking te stellen. Zo kan men helpen de drempel om digitaal werk te zoeken te verlagen en ook effectief digitaal te solliciteren. Zo hebben we in het verleden al een pak initiatieven goedgekeurd waarbij er bijvb op kwetsbare jongeren wordt ingezet. Als we deze 2 zaken aan elkaar koppelen, kunnen we hun slaagkansen nog extra verhogen en kunnen we een maximale return krijgen van al onze inspanningen.

Tenslotte vragen we ook om de personen en voornamelijk kinderen met een beperking niet te vergeten in dit verhaal. Misschien kan er gekeken worden hoe er met de onderwijs- en kennisinstellingen tot een ook voor deze doelgroep inclusief verhaal kan gekomen worden. Zo is er de website wai-not.be waar jongeren hun digitale vaardigheden kunnen oefenen. Ook is er de Tablets4Specials van de UCLL-hogeschool waarbij kinderen met een beperking aangepast digitaal materiaal krijgen aangeboden. Ongetwijfeld iets wat onze Brugse sterke kennisinstellingen ook kunnen uitwerken. Ook deze doelgroepen verdienen onze aandacht.

b/ De Sleutel

Vanuit onze fractie wensen we toch ook even aan te sluiten bij deze problematiek die ook onze stad maar blijft teisteren als een hardnekkige kanker die maar moeilijk uit te roeien valt.

We kunnen er niet om heen, drugs hebben nog nooit of te nimmer iets goeds voortgebracht.

Vanuit onze fractie  willen we benadrukken dat voor N-VA  een degelijk drugsbeleid op 3 pijlers steunt, naast preventie en hulpverlening vooral een strenge handhaving.

Ons credo luidt dan ook “Voorkomen waar kan, helpen waar nodig EN bestraffen waar moet.

Een gedoogbeleid in deze kunnen we alvast zeker niet aanvaarden. Zo’n gedoogbeleid leidt ten andere enkel maar tot de normalisering van drugs in onze samenleving. En deze maatschappelijk aanvaarding van drugs in de samenleving is een rode lijn die we toch nooit wensen te overschrijden.

Afgelopen zomer waren er opnieuw drugsdoden te betreuren in de festivalwereld. Toen was er het opmerkelijk pleidooi van Sciensano om drugs dan maar te gedogen op festivals, om er zo een betere controle op te krijgen. We mogen maar hopen dat deze belachelijke redenering geen gevolg vindt in Brugge en omstreken.

De drugsproblematiek- en oorlog zullen we niet oplossen of winnen door progressieve ballonnetjes op te laten als deze of nog zotter, spuitkamers of de verkoop van cocaïne door de overheid zelf… Men kan het blijkbaar niet zot genoeg bedenken.

MAAR desalniettemin moeten we inderdaad hard inzetten op de vroeginterventie, maar evenzeer op de vroegpreventie! Sensibiliseren moet almaar vroeger starten, al op de schoolbanken. Gebruik alle mogelijke middelen om de schoolgaande jeugd maximaal te bereiken.

Dan terug naar de kern van de zaak, het punt dat hier ter goedkeuring voorligt. Namelijk de vroeginterventie.

We gaan deze overeenkomst uiteraard goedkeuren. Wij vragen ons wel af HOE men tijdig die interventie kan doen? Hoe spoort men die vroeggebruikers op en capteert men tijdig de nodige signalen? Moet men eventueel ook nadenken om in scholen, jeugdbewegingen en andere organisaties een soort klokkenluidersysteem in te voeren? Of minstens een anoniem meldpunt? Dit is natuurlijk balanceren op een zwakke koord. We willen er geen hekenjacht van maken. Maar nu zien we dat de aanmelding vaak te laat gebeurt en de verslaving al een feit is. Wij vragen dan ook dat er een brede transversale aanpak wordt gehanteerd waar ook de scholen, het middenveld en andere actoren bij betrokken zijn zodat men tijdig kan ingrijpen.

We wensen De Sleutel en andere betrokken actoren alvast veel succes.

c/ Modulair, 2 maten, 2 gewichten

De overdracht van middelen gaan we hier wel goedkeuren gezien dit eerder een formaliteit is. Neen, onze tussenkomst gaat hier niet over, wel over geuite frustraties en opmerkingen die ons ter ore gekomen zijn in Brugge. Voornamelijk n.a.v. de lancering van de toch wel heel visueel zichtbare campagne rond Modulair.

De opmerking die ons via verschillende kanalen bereikt is dat het eigenlijk nogal storend is dat de overheid haar eigen reglementering niet volgt. Iedereen heeft almaar de mond vol van een ondernemersvriendelijk klimaat en een gelijk speelveld met gelijke spelregels. Eén voor één zaken waar ik zelf ook grote voorstander van ben. Ook u beste college want het is één van uw eigen beleidsdoelstellingen om een ondernemersvriendelijk klimaat te creëren. Maar hoe denkt u uw eigen reglementen te kunnen rechtvaardigen, laat staan er draagvlak voor te creëren als jullie je eigen reglementen niet naleven.

Het kan nu wel zijn dat de stedelijke vzw De Stadsmakers zich niet als een overheid beschouwt, of zich eigen reglementen toegeëigend, we zijn dat wel gewoon, maar dat neemt niet weg dat de wetgeving ook voor haar geldt.

We zien nu in het straatbeeld raamgrote publiciteit verschijnen om deze leegstaande panden te promoten. Hoe nobel de intentie ook is, leegstand tegengaan, ze druist in tegen uw eigen reglementering, met name de Verordening op reclames, opschriften, uithangborden en andere publiciteitsmiddelen.

Daar staan toch duidelijk een aantal richtlijnen in en bepalingen in.

Binnen zone 1, de Unescozone, is het aanbrengen van publiciteit vergunningsplichtig.

Er zijn vrijstellingen voorzien maar op het 1e zicht valt dit hier niet onder…. Want de stadsmakers zijn geen immokantoren of vrije beroepen…. Ook betreft het geen verkiezingspubliciteit, waarvoor uitzonderingen worden toegestaan. Is hier eigenlijk een vergunning voor aangevraagd?

Hoe kan het dan dat handelaars op regelmatige basis een proces verbaal ontvangen waarbij er gevraagd wordt om hun reclame, publiciteit en andere reclamevormen te beperken op hun etalage en gevel maar de overheid zelf niet het goede voorbeeld geeft? Want hier worden toch wel gans andere afmetingen gehanteerd? U verstaat toch dat dit enorme frustratie met zich mee brengt? Hoe krijgt u dit uitgelegd aan uw ondernemers in Brugge?

Het gaat trouwens niet enkel over de reclame in het kader van Modulair…. Bepaalde overheidsgerelateerde panden in de Sint-Jacobsstraat laten toch ook te wensen over als het gaat over het goede voorbeeld geven.

Ik geef het u maar mee, want naar onze bescheiden mening dient een overheid zelf het goede voorbeeld te geven om zo het broodnodige draagvlak voor haar eigen reglementering te creëren en te behouden.

Dit gaat niet over muggenziften, ik vertaal enkel wat er leeft tussen de handelaars en hoe dit overkomt.