Gemeenteraad van 25 september 2023 - Tussenkomsten van Pol Van Den Driessche

1/ Interpellatie trouwen in open lucht

Vandaag zijn de werken voor de heraanleg van het Minnewaterpark gestart, inderdaad het meest romantische park van onze stad. Chapeau trouwens voor de uiteindelijke plannen, het ziet er prachtig uit én er werd – na enig aandringen van onzentwege – effectief rekening gehouden met de suggesties van omwonenden en andere Bruggelingen.

Die heraanleg inspireert ons om nog maar eens ons voorstel te herhalen om trouwen in open lucht ook in Brugge mogelijk te maken. Goed tweeënhalf jaar geleden deden we dat voor het eerst, met een actie in het Minnewaterpark. Want dit zou echt wel de beste, meest gedroomde locatie daarvoor zijn. De vorige schepen leek niet goed te weten wat we bedoelden, de huidige schepen blijkbaar wel. Alleen blijft het wachten op zijn daden. Immers, intussen zijn er tientallen gemeenten en steden – ook kunsthistorische – die trouwlustigen de mogelijkheid bieden om hun liefde en beloften onder de blote hemel uit te spreken, in het bijzijn van getuigen, familie en naaste vrienden. In Brugge kan dit nog steeds niet.  Daarvoor werden allerlei schijnproblemen opgeworpen: organisatorische, praktische, weerkundige, technologische en wat al meer. Kennelijk kunnen die in talloze andere gemeenten wel worden opgelost, in Brugge dus niet.

Bij een vorige tussenkomst opperde de schepen de mogelijkheid van de tuin van het voormalige wzc Minnewater. Dat zou al iets zijn. Maar geef toe, dit is niet meteen de meest idyllische plek van onze stad. Wij blijven pleiten dus pleiten voor het Minnewaterpark, vanaf de lente van volgend jaar. Mocht dit echt niet kunnen, dan opperen we het Burgplein, het gedeelte onder de bomen. Dat is vlakbij het AC Brugse Vrije, waar alle nodige materialen kunnen worden gestapeld. En het beeldhouwwerk “De Geliefden” van het kunstenaarsduo Canestraro-De Puydt vormt dan mee het passende decor.

Dus, meneer de schepen, maak hier nu eindelijk werk van aub.

2/ Tussenkomsten in de gemeenteraad.

a/ Meerprijs BRUSK

Dit is inderdaad een zeer belangrijk en gevoelig dossier, met verregaande consequenties die mogelijk ook een hoge precedentwaarde kunnen krijgen.

Na wederzijdse brieven, breed juridisch advies en moeilijke onderhandelingen is de conclusie dat er straks minstens § miljoen euro extra zal moeten worden betaald voor de bouw van BRUSK. Met de te verwachten verrekeningen zal dit op termijn gewis oplopen tot 8 miljoen euro of zelfs meer.  Bovenop het feit dat dit een enorme smak geld is – belastinggeld – is het vooral ergerlijk te moeten vaststellen dat u, dat wij met zijn allen, met de rug tegen de muur staan, het mes staat spreekwoordelijk op onze keel. Want, als we niet akkoord gaan met de nieuwe berekeningswijze, dan volgen er lange juridische procedures waarvan niemand met zekerheid kan voorspellen wat de uitkomst zal zijn. Wie zou er in dat geval gelijk krijgen en tegen welke prijs? Bovenal: tijdens deze juridische procedure zouden de werken gewoon stilvallen. De al uitgevoerde stukken zouden meteen een zeer troosteloze, lelijke aanblik bieden. Dat zou vreselijk zijn, dit kunnen we ons gewoon niet permitteren. Het grootste project van de voorbije twintig jaar in de binnenstad, waar veel Bruggelingen én kunstminnaars uit de hele wereld naar uitkijken: dat mag niet op de helling komen te staan. Wat een imagoschade zou dat ook niet betekenen! Dat bedoel ik dus als ik zeg dat we met de rug tegen de muur staan en eigenlijk geen kant op kunnen.

Dan rijst natuurlijk de vraag: hoe gaan we dit betalen? Wie gaat dat betalen? Wetende dat de Brugse stadskas straks bijna leeg is en er dus geen spaarpot meer is. De stadsbelastingen, die gaan we niet verhogen, toch? Meer schulden maken? Daarvan weten we dat dit nooit een goede optie is. Want ooit moeten de Bruggelingen dat geleende geld terugbetalen. Het zou onverantwoord zijn dat we nu de toekomst van de volgende generatie, die al zulke immense federale schuldenlast moet torsen, nog zwaarder gaan belasten.

Bijgevolg, zo lezen we in het bundel, wordt er naar de Vlaamse overheid gekeken. Het stadsbestuur ontving al snel de mededeling dat er op het Vlaamse niveau eigenlijk geen bijkomende middelen voorhanden zijn om Brusk te financieren. Ter herinnering: deze Vlaamse regering met deze minister van Cultuur maakte al het gigantische bedrag van 27 miljoen euro vrij voor dit museumproject. Ik kom daar seffens nog op terug.

Collega’s,

moeten wij ons niet eerst de vraag stellen waar er binnen de stadsbegroting geld te vinden is? Zijn er besparingen mogelijk op andere posten? Of: kunnen we een of meer geplande projecten ‘on hold’ zetten en het geld daarvoor reserveren en besteden aan de bouw en de voltooiing van Brusk.

Sinds eind vorige week weten we trouwens dat er nog een dikke factuur in onze richting komt, met name die van de herstellingswerken aan het Concertgebouw. Mee op vraag van de Brugse N-VA zijn de Vlaamse minister van Cultuur en de Vlaamse minister van Onroerend Erfgoed bereid alweer bij te springen, ook al is het Concertgebouw geen eigendom van de Vlaamse Overheid. Vlaanderen betaalt straks hetzelfde bedrag als Brugge voor deze eerste fase.  Terug naar de financiering van Brusk, na de gepeperde brieven van de bouwfirma’s. Is deze prangende situatie niet te vergelijk met iemand die graag een zwembad in zijn tuin wil aanleggen of een nieuwe mooie auto wil kopen, uitgerekend op een ogenblik dat het dak van zijn woonhuis lekt en het sanitair defect is. Dan gaat die eigenaar toch eerst zijn of haar geld daaraan besteden en die andere investering en aankoop zeker tijdelijk uitstellen of zelfs schrappen.  

Dus, geacht college, rijst de vraag of we sommige plannen best even niet uitvoeren? Dan deden en doen we al met de Biekorf-bibliotheek, hoe jammer ook want onze stadsbib biedt al een wat verkommerde aanblik. Zo dadelijk buigen we ons hier in deze raad over nog over een prachtig en behoorlijk duur plan, in ons geliefde Lissewege. Kunnen we deze beslissing nog even herbekijken en uitstellen? Ik weet het, dit is zeer moeilijk en electoraal niet aangenaam. Maar in wezen gaat het om keuzes te maken, moeilijke keuzes om onze toekomst te vrijwaren. Dit betreft gedurfd maar wijs beleid.

We weten bovendien ook dat straks, vanaf 2025 of 2026, de ingrijpende en zeer dure restauratie zal starten van ons meest indrukwekkende monument, het Belfort. Is het in dat licht niet aangewezen onszelf kritische vragen te stellen?Ik keer terug naar het appel op de Vlaamse overheid. Voor alle duidelijkheid: wij als Brugse N-VA zullen ons mee inspannen om gehoor te krijgen voor de vraag naar meer geld. Dat deden we trouwens voor andere Brugse dossiers, dat zullen we blijven doen. Tegelijk willen we er op wijzen dat de Vlaamse overheid, dat déze Vlaamse regering, de voorbije jaren wel al bijzonder vaak en diep in de geldbuidel tastte voor Brugge. Het gaat samengeteld om tientallen miljoenen tijdens deze bestuursperiode. Ik noem er enkele op. Uiteraard Brusk zelf. Maar ook de Cactusclub, het al genoemde Concertgebouw, de vele restauraties – zoals het Passantenhuis -, de sportaccommodatie – zoals de atletiekpiste -, de Godelieve-abdij en andere toeristische dossiers, de bouw en renovatie van een hele rist scholen, de wegenwerken en de haveninfrastructuur en ga zo maar door. Nooit voorheen gaf een Vlaamse regering zoveel geld aan Brugge. Wij vinden dat terecht, want we zijn effectief de mooiste stad van Vlaanderen. Onze tussenkomst zit vol liefde voor Brugge, maar is ook een uiting van diepe bezorgdheid.