Diefstal beelden van Livia Canestraro en Stefaan Depuydt

De beelden die vroeger de fontein op het Zand sierden, zijn gestolen. Ze lagen ergens “ten velde” gestockeerd, blijkbaar op een terrein in de buurt van het crematorium.

Kunstwerken die eigendom zijn van de stad behoren de Bruggelingen toe, dit is stadspatrimonium dat beschermd dient te worden. Blijkbaar had niemand er ooit aan gedacht dat deze beelden konden gestolen worden. Niemand had ooit gedacht aan de waarde van die tonnen brons. Toch wel wat naïef en zeker niet een professionele manier om met het stadspatrimonium om te gaan.

Deze diefstal beschadigt ook het imago van Brugge die niet enkel werelderfgoedstad is, maar ook kunststad. Een kunststad laat zoiets niet gebeuren.

We zijn benieuwd of het stadsbestuur contact heeft opgenomen met de kunstenares en hoe het stadsbestuur het morele leed tegenover haar zal lenigen.

Veiligheid

De stad is gehouden om de beelden veilig te stockeren. Er stond wel een omheining rond het terrein, maar dit was ook de enige “bescherming”.
Naar onze mening werden onvoldoende noodzakelijke preventiemaatregelen genomen om een dergelijke diefstal te bemoeilijken en te voorkomen.
Feit is dat ook hier het nut van mobiele camera’s weer eens bewezen is. Dergelijke camera’s waar wij als N-VA al lang voor pleiten zouden vandaag het nodige beeldmateriaal hebben kunnen leveren om de dieven op het spoor te komen.
Het is tevens een goed idee in de toekomst dergelijke kunstwerken te chippen zodat kan nagegaan worden waar ze zich bevinden indien zich nog eens zoiets zou voordoen.

Verzekering

We vragen ons ook af of deze kunstwerken wel degelijk verzekerd werden tegen schade of diefstal.
Indien niet, dan wijst dit op een gebrek aan verantwoordelijkheid en gaat de stad zwaar in de fout.
Indien wel, vermoeden we dat de omstandigheden waarin de kunstwerken werden bewaard niet overeen komen met de polisvoorwaarden. Objecten worden verzekerd als ze voldoende beschermd zijn, doorgaans is een besloten ruimte een must. Indien de beveiliging niet voldoet aan de polisvoorwaarden kan er geen uitbetaling volgen.
We vragen ons eveneens af of er nog meer kunstwerken ergens “ten velde” zonder bescherming liggen en of ze verzekerd zijn.

Conclusie

Over smaken en kleuren discussieert men niet, klinkt het. Sommigen vonden dat deze beelden niet hoorden op 't Zand, anderen waren precies zeer enthousiast. Maar over een ding zijn we het toch allemaal eens: het verlies van deze beeldengroep betekent onmiskenbaar een culturele verarming voor Brugge.