Hugo De Bondt: Tussenkomsten bij het Brugs Algemeen Beleidsplan 2013-2018 op GR van 25 juni 2013

3. Sociale, zorgende en verdraagzame stad

   3.2. Actieve armoedebestrijding

   33.   De N-VA is geen voorstander van wijkgezondheidscentra. Op Focus van do. 12 juni ll. was er een uitzending over de wijkgezondheidscentra waartegen de huisartsen protest aantekenden. Liefst 97 procent van de huisartsen stelt zich kritisch op en zien er de meerwaarde niet van in, 85 procent van hen zien geen nut in het oprichten van wijkgezondheidscentra en 68 procent zien een wijkgezondheidscentrum in de buurt van zijn of haar praktijk als oneerlijke concurrentie.

Pas heel binnenkort plant het Brugs bestuur overleg met alle actoren. Samen met de huisartsen en de paramedische sector betreurt de N-VA-fraktie dat niet vooraf naar hun mening werd gevraagd. Voorts zijn wij de mening toegedaan dat de beoogde doelgroep - de sociaal zwakkeren die leefloon genieten en oudere mensen die geïsoleerd leven – nu al voldoende aan bod komen binnen de reguliere eerstelijnsgezondheidszorg.

Wij stellen volgende vragen:

1. Waarom vond vooraf geen overleg met alle actoren?
2. Hoeveel dergelijke wijkgezondheidscentra worden gepland en waar zullen zij komen?
3. Wat zal het financiële plaatje zijn?
4. Hoe garanderen jullie dat aan de derdebetalersregeling wordt gewerkt?

34.  Met vreugde neemt de N-VA kennis van de mogelijke uitbreiding, het hele jaar door, van de nachtopvang voor daklozen (en mensen die uit hun huis worden gezet).

Doch een bedenking. Bij opname – de voorbije winter - van mensen, die in deze pijnlijke situatie terechtkwamen, loopt de communicatie en/of de coördinatie tussen de diverse diensten niet altijd optimaal. Dikwijls werden die mensen van het kastje naar de muur gezonden, voordat zij effectief onderdak kregen toegewezen. Het is dus wenselijk om vooraf deze problemen op te lossen, opdat dit goede initiatief ook écht doeltreffend zou zijn en blijven!

Besluit:  Mensen die in armoede leven moeten absoluut geholpen worden om er terug bovenop te geraken. Daarom stelt de N-VA voor om die mensen – zolang zij geen uitzicht hebben op werk – aan te moedigen om zich in te schakelen in het vrijwilligerswerk. Op die manier geven zij iets terug aan de maatschappij, komen zij met mensen in contact en verhogen zij hun zelfvertrouwen. Dit standpunt wordt immers ook onderschreven door de andere partijen en was recent onderwerp van een artikel in De Standaard.

   45. Hoe denken jullie de derdebetalersregeling te stimuleren?

   3.3. Gelijke kansen en diversiteit

   57. De N-VA heeft vragen bij de borgstelling van het Brugs stadsbestuur voor een coherent sociaal beleid in de uitvoering van de taken tussen de diverse Brugse diensten en de (semi)-private actoren.

Graag kregen wij nader uitleg over jullie visie in deze.

   62. Met bijzondere aandacht noteren wij dat de Stad en het OCMW de trekker zijn om van onze regio een topregio te maken inzake zorg, -innovatie en zorgopleiding.

De Brugse regio telt veel ziekenhuis- en rusthuisbedden, zowel privé als OCMW, waartussen samenwerking bestaat, maar onvoldoende. Tegengestelde belangen en verschillende financiële stimuli remmen dit proces af. Wij hameren erop dat het optimaliseren en intensievere samenwerking tussen hen er zeker kunnen toe bijdragen.

Daarom graag antwoord op de volgende vragen:

1. Hoe zal dit proces gestroomlijnd verlopen?
2. Hoe vermijdt men dat zorg ‘aanbodgestuurd’ wordt in plaats van ‘vraaggestuurd’, een risico wanneer een regio over veel zorgfaciliteiten en –aanbieders beschikt?
3. Hoe zal men de risicogroepen mee opnemen in de zorginnovatie? Namelijk oudere mensen die onvoldoende zorgbehoevend zijn, maar toch nood hebben aan omkaderde zorg?
4. Hoe ver staat het met een doorgedreven samenwerking tussen de ziekenhuizen op het Brugse grondgebied? 

7. Brugge, economische trekker

   7.3. Sociale economie

   Als N-VA steunen wij alvast de bekommernis om mensen via de sociale economie nieuwe kansen te geven op de arbeidsmarkt. Spijtig dat jullie beleidsplan ook hier niet verder gaat dan een aantal algemeenheden.

De vraag blijft: hoe gaan jullie dit concreet invullen? Aan welke vormen van sociale economie denken jullie?

Als N-VA zijn wij ervan overtuigd dat een intense samenwerking tussen de stadsdiensten en het OCMW enerzijds en bestaande sociale tewerkstellingsinitiatieven, zoals bijvoorbeeld Loca Labora/Arcotec anderzijds, de tewerkstellingskansen voor mensen die niet op de reguliere arbeidsmarkt terecht kunnen substantieel zal verhogen. Wij pleiten dan ook voor een intensieve samenwerking met de bestaande bedrijven in de sociale sector, eerder dan zelf initiatieven te gaan opstarten. Het biedt het voordeel dat gebruik kan gemaakt worden van de opgedane ervaring van deze bedrijven en het geeft hen ook meer stabiliteit naar de toekomst toe.

Wij hebben de schepen voor financiën meerdere malen horen pleiten voor een personeelsstop. Iedereen die iets begrijpt van financiën weet dat - door het beleid dat door de CD&V en SPA de voorbije legislaturen werd gevoerd – de toekomstige generatie opnieuw de rekening zal betalen. De evolutie van de personeelskosten oogt voor de stad, op termijn, catastrofaal.

Sociale economie staat sterk op het gebied van groenaanleg en onderhoud. Denken wij maar aan de Landschapswacht van Loca Labora en, niet ver van Brugge, De Duinenwacht. Zeer mooie en goede initiatieven in de sociale economie. Waarom niet geleidelijk aan, bij natuurlijke afvloei, de groendienst afbouwen en deze taken overdragen naar samenwerkings verbanden met de sociale economie. Dit is een win-win situatie:

1. Op termijn vermindert de loon- en pensioenlast voor de stad en kan beter ingespeeld worden op de actuele behoeften inzake groenonderhoud. Er kan op die wijze veel soepeler ingespeeld worden op korte-termijn-noden: drukker in het voorjaar, rustiger midden in de winter.
2. Je geeft de bestaande initiatieven een grotere rechtszekerheid wegens contracten en vooruitzichten op langere termijn.
3. En tenslotte, en dit is waarvoor we het doen: je creëert kansen voor mensen op de arbeidsmarkt die het vandaag bijzonder moeilijk hebben. Voor die categorie van werknemers is de erkenning dat ze waardevol werk kunnen doen zeer belangrijk!

9. Mobiliteit op maat van de stad

   9.4. Voor als het moet: de wagen

   311. Hoe denken jullie om de specifieke parkeerproblemen voor verzorgend en dienstverlenend personeel op te lossen? In een door mij schriftelijk gestelde vraag op 27 maart ll. aangaande ‘Voorbehouden parkeerplaatsen voor thuiszorg en thuisverpleging (cat. 2) en individuele zorgverstrekkers en mantelzorgers (cat. 3) over het gehele Brugse grondgebied’ kreeg ik op 14 mei ll. als antwoord:

“In de binnenstad zijn slechts 5.300 parkeerplaatsen voor on-street parkeren en het is niet mogelijk om van dit beperkt aantal een aantal vrij te houden voor één beroepscategorie. Dit zou de deur openzetten voor voorbehouden parkeerplaatsen voor tal van beroepscategorieën . . .” Verder niets over de deelgemeenten.

Er worden inderdaad, tegen betaling, parkeerkaarten uitgereikt aan zorgverstrekkers die beroepsmatig zorg verstrekken. Doch dit geeft – net zoals de blauwe zones – geen enkele parkeerzekerheid. Ook wij weten dat er soms parkeerproblemen zijn.

Mogen wij het college erop wijzen dat de vergelijking met andere beroepscategorieën echt niet opgaat! Het gaat hier wel om medisch personeel die patiënten aan huis komen onderzoeken en / of verzorgen. En niet over beroepen met een commerciële doel! Immers, ook jullie willen toch het ‘langer thuis wonen’ van senioren bevorderen. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat het medisch en paramedisch personeel rap-rap, en met de daver op het lijf om geen boete aan het been gelapt te krijgen, de patiënten moet verzorgen.

Daarom stelt de N-VA-fractie voor om onmiddellijk een ernstige studie te starten om deze parkeerkwestie dringend en in de kortst mogelijke tijd voorgoed op te lossen. Het is immers wel gelukt in Nederlandse en Franse historische steden. Daar was ook een probleem van parkeercapaciteit, doch daar hebben zij wel parkeermogelijkheden kunnen creëren in de buurten waar grote behoefte is aan zorg voor de inwoners. Vaak hulpbehoevende senioren die in de binnenstad wonen. Wij zijn ervan overtuigd dat dit ook in Brugge valt te realiseren!

Nu willen wij graag weten wat jullie standpunt is.

11. Brugge(n) voor iedereen

      11.2. Mensen met een beperking

Om mensen met een beperking maximaal deel te laten nemen aan allerlei evenementen – culturele en muzikale activiteiten – in de stad, zal absoluut prioritair moeten gezorgd worden voor:

1. Veilige en bredere voetpaden die in zeer goede staat verkeren voor rolstoelgebruikers en voor mensen die moeilijk te been zijn.
2. Er mogen geen obstakels aanwezig zijn op de voetpaden, zoals o.m. publiciteitsborden, op de stoep gestationeerde vrachtwagens of bestelwagens die laden of lossen, vuilnis…, die de doorgang hinderen.
3. Ook het ontbreken van gemakkelijk toegankelijke toiletten weerhoudt deze bevolkingsgroep om intens deel te nemen aan het openbaar leven in de stad.
4. Wij mogen ook de mensen met een gehoorstoornis en slechtzienden niet vergeten. Zoals jullie terecht opmerken moet de toegankelijkheid van gebouwen en openbare ruimten worden aangepakt. Kortom: er is nog héél veel werk aan de winkel!

De N-VA vraagt om daar onverwijld werk van te maken, zodat die mensen niet langer in een sociaal isolement wordt geduwd. Het wordt hoog tijd dat die mensen eindelijk met een gerust gemoed veilig kunnen buiten komen.

Hugo DE BONDT

Gemeenteraadslid N-VA